ساعد

به  استثنای گردن، ساعدها، بیشترین چشم‌انداز را در بدن دارند. امروزه بدنسازان اندکی روی ساعدهای خود تمرین می‌کنند. چندین دلیل برای این عدم تمرین وجود دارد. یکی از آنها این است که تقریباً هر حرکت تمرینی به نوعی از عضلات ساعد کار می‌کشد.
بهترین حرکت غیرمستقیم برای ساعدها که تأثیر زیادی روی رشدشان دارد، لیفت وزنه‌برداری، انواع جلوبازوها، ددلیفت و بارفیکس است. کم تأثیرترین حرکات برای ساعد را می‌توانید پرس‌سینه و تمرینات پا دانست. اما به‌نظر من برای این که یک گروه عضلانی را به توسعه کامل برسانید باید برای آن حرکات مستقیم اجراء کنید.
بهترین ساعدی که دیده‌ام متعلق به محمد المکاوی بوده است. اما ناگفته نماند که مردانی همچون کیسی ویاتور، مایک منتزر، دیوید دراپر، بیل پرل و لاری اسکات هم ساعدهای خیلی خوبی داشته‌اند. در واقع لاری اسکات ساعدهای خود را خیلی سخت تمرین می‌داد. او با وزنه ۱۰۰ کیلوگرمی حرکت ساعد را ۱۲ تکرار اجراء می‌کرد. مایک منتزر برای ساعدهای خود حرکت مستقیم انجام نمی‌داد. او معتقد بود که با سیستم تمرینی خاص خودش به نام هوی دیوتی دیگر نیازی به تمرین مستقیم روی ساعدها ندارد. او می‌گفت: ‌وقتی‌که شما در مدل هوی دیوتی تمرین می‌کنید، ساعدها تحریک مورد نیاز جهت رشد را دریافت می‌کنند. چنانچه شما ساعدهای ضعیفی دارید باید حرکات مستقیم برای این عضلات در یک روال منظم اجراء کنید یعنی اجراء صرفاً ۲ الی ۳ ست تمرین روی این عضلات آن‌هم در پایان برنامه تمرین کافی نیست. ساعدها باید خیلی سخت و هوشمندانه تمرین داده شوند،