سیتم غریزی(حسی)

چگونه واکنشهای بدن را بشناسیم؟هنگام استفاده از سیستم غریزی به چه واکنش هایی باید توجه کرد؟
یکی از این واکنش ها دم عضلانی است.(پمپ عضلانی هنگام تمرین) باید تمرینات مختلف و همچنین سیستم های گوناگون تمرینی را تجربه کنید تا متوجه شوید کدام یک از این سیستم ها و حرکات موجب دم کردن بیشتر عضلات شما می شود.
همچنین یافتن تعداد تکرارها و ست های مناسب که موجب دم عضلانی می شوند بسیار مهم است.
پس از گذشت مدتی پی می برید چه حرکتی , چه ترکیبی از حرکات و چه سیستم و چه تعداد از ست و تکرارها موجب دم عضلانی شما می شود. از دیگر واکنش های بدن که توجه به انها مهم است.
درد بیشتر عضلانی نسبت به گذشته:
انجام حرکات یا سیستم های جدید موجب وارد امدن فشار بیشتر و یا تحت فشار قرار گرفتن ماهیچه ها از زاویه ای دیگر می شود. این تغییر در برنامه تمرینی(که امری مفید است) اغلب ایجاد درد عضلانی بیشتر نسبت به گذشته می کند.
افزایش وزن بدن
تا هنگامی که همزمان با افزایش وزن میزان افزایش چربی بدن کم باشد یکی از نشانه های افزایش حجم عضلانی و پیشرفت شما, بالا رفتن وزن بدن است.استفاده از وزنه های سنگین تر در یک حرکت خاص

از انجا که نسبتی خاص بین حجم و قدرت عضلانی وجود دارد. می توانید با توجه به سنگینی وزنه ها به پیشرفت و یا توقف ان پی ببرید. بطور مثال استفاده از وزنه 120 کیلو گرمی برای انجام 6 تکرار در حرکت پرس سینه به مدت 6 ماه نشان های از توقف است.
تغییرات ظاهری
بطور مرتب خود رادر اینه نگاه کنید و چند وقت یکبار از خود عکس بگیرید و انها را با عکس های قبل مقایسه کنید. تغییرات وضعف های خود را با روش های تمرینی و تغذیه ای خود مقایسه کنید تا پی به موثر بودن یا نبودن انها ببرید.  

نداشتن تمرکز , خستگی و یا بی علاقه بودن نسبت به تمرین:این واکنش می تواند نشانه تغذیه بد, کمبود خواب, تمرین بیش از حد و یا استفاده از سیستم های غلط تمرینی باشد.این واکنش نشانه ای از بروز ورزش زدگی است.

میزان انرزی:
تا هنگامی که در حین تمرین کاملا پر قدرت و دارای انرزی هستید می توانید نتیجه گرفت که برنامه غذایی و میزان استراحت شما صحیح و کافی بوده است.
اما اگر در حین تمرین احساس ضعف و کمبود کردید می توانید نتیجه بگیرید که در انتخاب برنامه غذایی یا تخمین میزان استراحت مناسب خود اشتباه کرده اید.
تغییر دادن برنامه های غذایی و پی بردن به موثر بودن یا نبودن انها چندان مشکل نیست چرا که تغییرات بسیار کوچک معمولا موجب بروز واکنش های بزرگی در میزان انرزی, دم عضلانی, مقدار اب یا چربی بدن می شوند.
پس از انکه شما بعد از 6 ماه تا یک سال با واکنشهای بدن خود کاملا اشنا شدید به راحتی احساس خواهید کرد که چه نوع تمریناتی و کدام برنامه غذایی برای رشد عضلات شما مناسبتر است و توان انتخاب بهترین برنامه تمرینی و غذایی را برای خود خواهید داشت.
ویکتور ریچاردز که یکی از حجیم ترین بدنسازان امریکا می باشد نوع پیشرفته این سیستم را به طور کامل انجام میدهد.
او می گوید:من اصلا برنامه تمرینی مشخصی ندارم.هر روز که وارد باشگاه می شوم نسبت به نیاز و قدرتی که در بدن خود حس می کنم عضله ای را کاملا تحت فشار قرار می دهم. اصلا به این توجه نمی کنم که روز گذشته چه تمرینی انجام داده ام ویا چه عضله ای تحت فشار قرار گرفته است.به تعداد تکرارها و ستها  نیز توجهی ندارم.
گاهی اوقات با انجام یک ست در یک حرکت کاملا راضی می شوم و گاهی با انجام 10 ست نیز سیراب نمی شوم.به طور مثال گاهی اوقات برای عضله زیر بغل تنها 7 ست در نظر می گیرم گاهی و گاهی 70 ست تعداد ست ها را هیچ گاه نمی شمارم بلکه تا هنگامی که حس کنم عضلاتم کاملا تحت فشار قرار نگرفته اند تمرین را ادامه می دهم.
اما وزنه ها را طوری انتخاب می کنم که تعداد تکرار ها و ست ها بین 6 الی 25 باشند.
در حین تمرین معمولا از سیستم های هرمی, هرمی معکوس و کنترل تمرکز استفاده می کنم.
توجه داشته باشید که ویکتور یک بدنساز حرفه ای است و پس از 8 تا 10 سال تمرین و مطالعه وشناخت نسبت به بدن خود چنین تمرینی اجرا می کند.