بدنسازی در پیری و میانسالی باعث سلامت جسمانی میشود

بدنسازی در پیری  عامل سلامت جسمانی افراد .

عدهای پاهای چاقی دارند. از سوی دیگر پای عده*ای استخوانی، کوتاه، بلند، قوی یا صاف است. به هر حال تفاوت میان پاهای ورزشکاران بسیار چشمگیر است. این مسئله در مورد تغذیه نیز صدق می*کند. با مراجعه به داروخانه به انواع مختلف ویتامین*ها برخورد می*کنید. گویی بدن فقط به ویتامین احتیاج دارد نه چیز دیگر. برای اینکه به اشتباه تولید کنندگان ویتامین پی ببرید اصلا لازم نیست که تحت آزمایشات پیچیده قرار بگیرید. فقط کافی است به دوستتان نگاه کرده و متوجه شوید که تفاوت فاحشی میان ساختمان بدن شما و او وجود دارد.  

این تفاوت به بخش*های مختلف بدن نظیر بینی، انگشتها، رنگ پوست و مو، دامنه حرکت اندام*ها و حتی صدا مربوط می*شود. وضعیت داخلی بدن نیز به همین اندازه متفاوت است. اندازه، شکل و وظیفه عضلات، دستگاه*ها، اعصاب غدد و مغز شما با دوستتان تفاوت دارد. در این صورت اگر بخواهید از رشد و کارآیی مطلوب برخوردار شوید مسلما تغذیه شما نیز با او متفاوت می*باشد. برای اینکه برنامه غذایی از تأثیرات لازم برخوردار شود، حتما باید این برنامه با فرم و عملکرد خاص بدنی شما مناسبت داشته باشد.

اخیرا عوامل خاص بیو مکانیکی در علم پزشکی تعریف شده*اند. ظرف ۴۰ سال گذشته «راجر ویلیامز» استاد دانشگاه تگزاس به صراحت اعلام کرد که تفاوت*های چشمگیری میان نیازهای غذایی مردم وجود دارد. به عنوان مثال نشان داد که اگر بعضی حیوانات را با بقیه خیوانات مقایسه کنیم متوجه می*شویم که مقدار نیاز آن*ها به مصرف ویتامین c تا حد ۲۰ برابر افزایش می*یابد و تفاوت میان ویتامین a تا ۴۰ برابر افزایش می*یابد. نیازهای غذایی مردم نیز باهم تفاوت دارد و بویژه این مسئله بیشتر در مورد انواع ویتامین*ها، املاح معدنی و اسید آمینه*ها صدق می*کند.

یکی از تجاربی که شخصا در آزمایش کسب کردم به ویتامین یکی از تجاربی که شخصا در آزمایش کسب کردم به ویتامین c مربوط می*شود. در آزمایشگاه، مقدار ویتامین c دفع شده و متابولیت*های آن در ادرار ورزشکاران را به دقت اندازه*گیری می*کنیم. دفع ویتامین c بسیار طبیعی است؛ به طوری که این مسئله در حفظ ادرار مؤثر واقع می*شود. حالا اگر ویتامین c دفع شده از حد مجاز بیشتر شود به راحتی می*توان پی برد که بافت*های بدن با چه مقدار ویتامین به حد اشباع می*رسند. زمانی که بافت*ها اشباع می*شوند ویتامین اضافی وارد ادرار شده در نتیجه به راحتی می*توان مقدار آن را اندازه*گیری کرد. مقدار ویتامینی که در بدن باقی مانده سبب ایجاد حد اشباع می*شود.

بدنسازی در پیری
بر اثر تحقیقات متعدد متوجه شدیم که عده*ای می*توانند ۵۰۰۰ میلی*گرم ویتامین c مصرف کنند؛ در صورتی که ویتامین c دفع شده فقط قدری افزایش یابد. در واقع زمانی که ویتامین c وارد بد می*شود، صدها نوع فعالیت بیولوژیکی انجام می*دهد. با تحقیقاتی که راجع به عده*ای دیگر انجام دادیم متوجه شدیم که با مصرف ۱۰۰۰ میلی*گرم با تغییرات فاحشی مواجه می*شوند، به طوری که مقدار ویتامین c دفع شده در آنها افزایش می*یابد. در نتیجه دریافتیم که دامنه مصرف ویتامین c در افراد مختلف به ۱۰ برابر می*رسد. مقدار ویتامین c که بدن به آن نیاز دارد تا بافت*ها به حد اشباع برسند، در افراد مختلف، یکسان نیست و تفاوت*های عظیمی در آن به چشم می*خورد. آنچه گفته شد فقط یک نمونه از تفاوت*های بیومکانیکی است که ویژه هر فرد می*باشد ونمی*توان آن را در مورد سایرین تعمیم داد. در حالیکه امروزه مشاهده می*کنیم یک نوع مکمل به همه تجویز می*شود و این کار اشتباهی است.

همه قهرمانانی که می*شناسیم از این مشکل آگاهی دارند. آنها همواره در صدد هستند تغییرات لازم را در تغذیه خویش به وجود آورند تا با ژنتیک، تمرین و شیوه زندگیشان متناسب باشد. در ضمن اگر می*خواهید از پیری زودرس جلوگیری کندی، حتما این عمل را انجام دهید.

تغذیه فردی

طی ۲۰ سال اخیر شاهد توسعه برنامه*های غذایی هستیم؛ به طوری که این مهم به وسیله تجهیزات آزمایشگاهی و کلینیک*های بهداشتی اروپا میسر شده است. طی ۵ سال اخیر، بخشی از این برنامه*ها وارد بازار فروش شده است و باشگاه*های ورزشی و کلینیک*ها چنین برنامه*هایی را به همگان توصیه می*کنند. بعضی برنامه*ها سخت و طاقت*فرسا به نظر می*رسند. بعضی دیگر نیز از آزمایش*های پیچیده خونی و تست پیری استفاده می*کنند.

همانطور که می*دانید اکثر ورزشکاران، تابع برنامه خاص تغذیه هستند که مشتمل بر مکمل*های غذایی است. اما برنامه غذایی که ارائه نموده*ایم بهتر از برنامه آنها عمل می*کند. برای اینکه تصویر روشنی از این مطلب ارائه دهیم عنصر معدنی کروم را در نظر می*گیریم.

سقف مجاز پیشنهادی که می*شود، ۲۰۰ میکروگرم در روز است. تحقیقات نشان می*دهد که عده*ای به ۲۹۰ میکروگرم از این عنصر احتیاج دارند تا بتوانند تعادل کروم را حفظ کنند. بنابراین دامنه نیاز روزانه به کروم، حداقل۵۰-۲۹۰ میکروگرم است.

پیری و بدنسازی

جدیدترین تحقیقات نشان می دهد که رژیم غذایی اکثر مردم جهان حاوی کمتر از ۵۰ میکروگرم در روز است. حال چطور می*توان تشخیص داد که آیا از کروم به مقدار کافی تغذیه می*کنید و برای دستیابی به سلامتی مطلوب، چه مقدار کروم ضروری است؟

با مراجعه به روش غذایی که در آن نیازهای غذایی همه یکسان در نظر گرفته می*شود، نمی*توان به وضعیت کروم یا نیاز بدن به کروم پی برد. حتی با توجه به فرمول*های غذایی در می*یابیم که مقدار نیاز متوسط روزانه مردم به مصرف کروم، ۵۰ میکروگرم است. از سوی دیگر با استفاده از یک برنامه معین می*توان وضعیت کروم و مقدار نیاز به آن را تعیین کرد. برای نیل به این منظور از پرسش*نامه آزمایشات خون و آزمایشات فیزیکی استفاده می*کنیم. در اینجا به چند متغیر اشاره می*کنیم:

Age: توانایی بدن جهت مقابله با کاهش قند که بر اثر پیری اتفاق می*افتد. قند خون افزایش یافته و وضعیتی به نام «مقاومت انسولین» شکل می*گیرد که این مسئله در بسیاری از بیماری*های استحاله*ای مشهود است. تحقیقات متعدد نشان می*دهد که با افزایش مصرف کروم می*توان مقاومت انسولین را وارونه کرد و اعمال بدن را به حالت اولیه بازگرداند. آزمایشات دیگری که شواهد و مدارک کافی در مورد وضعیت کروم مصرفی و ترکیب آن با سن افراد را ارائه می*دهند، عبارتند از، تری*گلیسیریدهای سرم و قند خون به هنگام روزه*داری.

متابولیسم قند: رژیم غذایی سرشار از نان و قارچ می*تواند روزانه ۱۵۰ میکروگرم کروم مورد نیاز بدن را تأمین کند. بعضی رژیم*های غذایی کمتر از ۲۰ میکروگرم کروم روزانه را تأمین می*کند. برنامه غذایی خوب آن است که در آن رژیم غذایی فردی به طور کامل تجزیه و تحلیل شود تا مقدار مصرف همه مواد غذایی شناخته شده به دقت تعیین شود.

چربی بدن: مقدار چربی مورد نیاز در بدن و بویژه افزایش فزاینده آن که علیرغم تمرینات و تلاش زیاد جهت افزایش حجم عضلات اتفاق می*افتد، نشان دهنده کاهش متابولیسم انسولین و کمبود احتمالی کروم است.

مصرف قند: رژیم*های سرشار از قند (حاوی عسل، میوه وقند میوه)، مصرف کروم روزانه را افزایش می*دهند و در نتیجه نیاز به مصرف کروم نیز افزایش می*یابد.

تمرین:

حتی تمرین متوسط ومنظم هم می*تواند کاهش کروم موجود در بدن را به دو برابر افزایش دهد. در نتیجه نیاز به کروم مصرفی افزایش می*یابد.

کلسترول:

یکی از عواملی که احتمالا به افزایش کلسترول و آپلی پروتئین b (بدترین ترکیب کلسترول) منجر می*شود، عبارتست از: عدم وجود کروم کافی در رژیم غذایی. مکمل کروم کمک می*کند تا لیپید به وضعیت طبیعی و اولیه خود بازگردد. دکتر «ریموند پرس» و «جک گلر» در جدیدترین تحقیقات خود نشان دادند که اگر رژیم غذایی به مکمل پیکولینات کروم مجهز شود مقدار کلسترول و آپلی پروتئین b کاهش می*یابد.

آنچه گفته شد فقط معدودی از متغیرهایی است که به کمک آنها می*توان مقدار نیاز بدن به کروم را تعیین کرد. ما در انستیتوی «کلگان» از ۴۲ پرسش بهره گرفته و با استفاده از ترکیب کروم، آزمایشات مختلفی انجام می*دهیم. زمانی که آزمایش به پایان می*رسد، برنامه آنالیز می*تواند وزن احتمالی هر متغیر را تعیین کند که این رقم در رقم متغیر ضرب می*شود.

سپس مجموع امتیاز پرسش*های مربوط به ترکیب کروم در یک عد ثابت ضرب می*شود تا مقدار نیاز اولیه فرد مورد آزمایش به کروم تعیین شود. سپس می*توان همین آنالیز را در مورد سایر مواد غذایی تعمیم داد. پس از آن فعل و انفعال هر ماده غذاایی با سای رمواد غذایی تعیین می*شود. ارقام تغذیه و ارقام فعل و انفعال به شکل جبری با هم ترکیب می*شوند و این عمل با توجه به ماتریکس معادله*های ۴۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰۰ صورت می*گیرد. با استفاده از کامپیوتر می*توان این معادله*ها را حل کرد و به برنامه تغذیه شکل متعادل داد؛ به طوری که این برنامه متناسب با شرایط و نیازهای خاص فرد خود مورد نظر است.

برای اینکه سیر پیری را به تأخیر اندازید به این نوع برنامه احتیاج دارید. پیری و بیماری استحاله*ای منجر به این مسئله می*شوند که بدن نتواند از هویت خود دفاع کند. در این صورت تعداد بیشتری از سلول*های منحرف و مواد سمی وارد بدن می*شوند.

دقیقا مثل این است که چند آجر مسیر یک کوره قدیمی را مسدود کند. حال اگر برنامه غذایی که از آن استفاده می*کنید، متناسب با نیازهای خاص شما باشد، مسلما چنین وضعیتی پیش نمی*آید. نکته مهم*تر این است که سیستم ایمنی شما به خوبی به وظیفه*اش عمل می*کند. منظور از سیستم ایمنی، سیستمی است که هر ۳۰ میلیارد سلول موجود در بدن را به خوبی حفظ می*کند. اگر سیستم ایمنی به نحو مطلوب فعالیت کند سلول*هایی که از مسیر اصلی خود منحرف شده*اند، ویروس*ها، باکتری*های خارجی یا سموم نمی*توانند در بدن باقی بمانند.

بدنسازی در پیری

البته لازم است که همیشه از برنامه غذایی حمایت کنید تا نیازهای بدنتان به خوبی مرتفع شود. دکتر «جین داست» به پاس زحمات شایان توجهی که روی سیستم ایمنی کشیده بود، جایزه نوبل را دریافت کرد و گفت: «ابتدا باید فهرستی از گنجایش ایمنی شناسی در هر فرد تعیین شود…به این ترتیب می*توان داروهایی را که از بروز بیماری پیش گیری می*کنند به دقت تجویز کرد. طب فردی بسیار مؤثرتر از سیستم انبوه فعلی است و به علاوه به اندازه آن دست و پاگیر نیست. اگر از اصول بیومکانیکی فردی بهره گرفته و نیازهای غذایی هر کس را به دقت تجزیه و تحلیل کنیم، طول نمی*کشد که به مرز جدید طب پیش گیری قرن بیست و یکم راه پیدا می*کنیم.